Elżbieta II została brytyjską królową 71 lat temu, w 1952 roku, po śmierci ojca, króla Jerzego VI. Monarchini odeszła 8 września 2022 roku.
Król Jerzy VI poranek i popołudnie 5 lutego 1952 roku spędził na polowaniu w Sandringham House. Wieczorem wziął udział w przyjęciu, a potem udał się na spacer. Jego stan zdrowia pozostawiał wiele do życzenia – kilka miesięcy wcześniej chirurdzy usunęli mu całe lewe płuco, bo znaleźli w nim złośliwego guza. Pod koniec stycznia czuł się jednak na tyle dobrze, by odprowadzić swoją starszą córkę Elżbietę i jej męża Filipa na lotnisko, gdy wyruszali w podróż po Afryce. Następnego dnia pojechał z młodszą córką, księżniczką Małgorzatą, do Norfolk. Jednak 6 lutego o 7:30 służąca, która zanosiła królowi jego poranną filiżankę herbaty, znalazła go w łóżku martwego.
Prawie 10 tys. kilometrów dalej 25-letnia Elżbieta siedziała z Filipem w Sagana Lodge w kenijskim mieście Nyeri. Poprzedni wieczór spędzili w pobliskim hotelu Treetops, a przy śniadaniu księżniczka wspomniała o tym, jak dobrze jej ojciec ostatnio wyglądał. Godzinę później Granville Roberts, reporter pracujący dla „East African Standard”, jadł lunch w hotelu Outspan, gdzie otrzymał telefon z Nairobi. Dowiedział się z niego, że król nie żyje.
Roberts poprosił do telefonu sekretarza Elżbiety, majora Martina Charterisa, który również usłyszał to, co w tamtej chwili pozostawało jedynie plotką. Zszokowany, postanowił nie mówić nic księżniczce, dopóki nie pojawi się więcej informacji. Charteris spędził kolejne kilka godzin, gorączkowo wydzwaniając do dyplomatów na całym kontynencie, czym zajął wszystkie linie telefoniczne na lokalnej poczcie. W końcu poinformował księcia Filipa. O 12:45 czasu zachodnioeuropejskiego Filip wziął Elżbietę na stronę, by powiedzieć jej o śmierci ojca. I o tym, że w konsekwencji to ona wstępuje na brytyjski tron. – Zniosła to dzielnie – jak królowa – powiedział członek jej świty w rozmowie z mediami.
Zamknięto teatry i kina, a BBC zrezygnowało z całego programu, poza wiadomościami związanymi ze śmiercią króla. Wszystkie flagi spuszczono do połowy masztu. W tym czasie Elżbieta wsiadła na pokład samolotu powrotnego do Londynu.
7 lutego o godzinie 16:30 ubrana na czarno nowa królowa wróciła do domu. Premier Winston Churchill poprosił mieszkańców Anglii, by jej nie witali: „Premier uważa, że wszyscy obywatele powinni życzyć sobie, by powrót królowej do Londynu przebiegł tak spokojnie, jak to możliwe, oraz że jej wysokość powinna zostać powitana jedynie przez tych urzędników, których ranga sprawia, że ich obecność na lotnisku będzie właściwa”, brzmiało oficjalne stanowisko Downing Street 10.
8 lutego księżniczka Elżbieta została oficjalnie mianowana Królową i Głową Wspólnoty Narodów. – Z powodu nagłej śmierci mojego ojca moim obowiązkiem jest przejąć jego obowiązki i odpowiedzialność za naszą suwerenność –powiedziała, stojąc w St. James’s Palace przed 150 brytyjskimi urzędnikami i dygnitarzami. – Nie jestem dziś w stanie powiedzieć nic więcej ponad to, że zawsze będę pracować, jak w czasie swoich rządów robił to mój ojciec, by pomnażać szczęście i dobrobyt moich narodów żyjących na całym świecie. Zaraz potem udała się na pierwsze spotkanie z Tajną Radą Królewską (oficjalnym ciałem doradczym Korony). Nie tracono ani chwili. Następnie tłumy ludzi, które wyszły na ulice Londynu, usłyszały oficjalnie odczytane obwieszczenie.
W tym roku minęło 70 lat od czasu, gdy królowa Elżbieta II wstąpiła na tron. Spojrzenie na to, co stało się siedem dekad temu, pozwala zrozumieć, jak przełomowy był to moment. To również wyznacznik tego, co musi niebawem nastąpić. Po śmierci królowej prawdopodobnie jej syn Karol złoży przysięgę, a monarchia będzie trwała dalej.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.