6 czerwca, w przeddzień konferencji Global Fashion Summit w Kopenhadze, organizacja Global Fashion Agenda opublikowała raport „GFA Monitor”. Ponadstustronicowy dokument wskazuje kierunki dla zrównoważonego rozwoju marek odzieżowych. Co powinni robić liderzy branży, by budować jej lepszą przyszłość?
Twórcy raportu połączyli siły z 30 firmami i organizacjami pożytku publicznego, by w „GFA Monitorze” podzielić się wynikami badań i specjalistyczną wiedzą z pięciu obszarów w zakresie zrównoważonej mody. Ta współpraca jest kluczowa, bo zdaniem GFA tylko łącząc siły z NGO-sami, innymi sektorami branży i konkurencją, uda się osiągnąć oczekiwaną zmianę i nie dopuścić do przekroczenia wzrostu średniej temperatury Ziemi o 1,5 stopnia Celsjusza do 2030 roku. Diagnoza jest prosta: czasu jest za mało, by działać w pojedynkę.
Dokument porusza pięć zagadnień. Tematy, na których skupili się jego twórcy, to: lepsze środowisko pracy, zrównoważone systemy płac, zarządzanie zasobami i łańcuchem dostaw, innowacyjne i inteligentne materiały oraz systemy cyrkularne. Każdy obszar to przede wszystkim gotowa lista rekomendacji z odniesieniami do organizacji, które w danych kwestiach się specjalizują. Zaleceniom w raporcie towarzyszą branżowe studia przypadków, np. opowieść ekspertów z marki H&M o programie redukcji emisji CO2 do zera czy przykład cyrkularnej współpracy Tommy’ego Hilfigera z The Jeans Redesign. Do raportu dołączono badania, dokumenty, opisy inicjatyw i wytyczne nawet w wąskich obszarach rynku. Poniżej prezentujemy najważniejsze wytyczne „GFA Monitora”.
Bezpieczne środowisko pracy
Mimo wieloletnich wysiłków organizacje działające na rzecz pracowników sektora mody wciąż obserwują w branży przykłady łamania praw człowieka, niebezpieczne warunki i długie godziny pracy na różnych odcinkach łańcucha produkcyjnego. By poprawić sytuację pracowników, firmy muszą sprzeciwić się sankcjonowaniu dyskryminacji i zobowiązać do wyrównywania różnic płacowych. Należy zapewniać pracownikom równy dostęp do szkoleń, edukować ich w obszarze prawa i wellbeingu, a od pośredników wymagać poprawy warunków zatrudnienia – i je weryfikować.
Lepsze systemy płacowe
W wielu krajach płace w sektorze produkcji odzieży nie pozwalają na godne warunki życia. Marki, nawet gdy nie zatrudniają pracowników bezpośrednio, muszą zobowiązać się do umożliwienia podwykonawcom godnego opłacania pracowników z obszaru produkcyjnego. Jak to zrobić? Ważne są zgoda na zrzeszanie się pracowników w ramach związków zawodowych i wprowadzanie transparentnych systemów wynagrodzeń – zależnych od wykonywanej pracy, a nie płci czy narodowości pracownika. Tak samo należy wynagradzać mniejszości i grupy dyskryminowane. Polityka płac powinna odzwierciedlać realne koszty pracy, co w konsekwencji oznacza podniesienie cen produktów.
Zarządzanie produkcją
Jak wskazują twórcy raportu, moda odpowiada za 4 proc. globalnej emisji gazów cieplarnianych. Jej obniżanie to jeden z priorytetów na najbliższe lata. Konieczne jest wdrożenie nowych modeli biznesowych, lepszych metod produkcji i materiałów, które nie eksploatują środowiska naturalnego. Ważne są redukcja zużycia chemikaliów i wody oraz korzystanie z odnawialnych surowców i źródeł energii. Drobne zmiany na wszystkich odcinkach łańcucha pozwolą na znaczną redukcję emisji.
Innowacyjne materiały
Produkcja materiałów surowych wiąże się z ogromnymi stratami surowców, eksploatacją gleby i dużym zużyciem wody. Tylko tworzenie i wdrażanie innowacji w obszarze tekstyliów pozwoli markom znacząco ograniczyć ślad środowiskowy. Materiały syntetyczne powinny pochodzić z recyklingu, a cały proces wprowadzania surowca do ponownego obiegu powinien być zrównoważony i kompletny. Marki muszą wdrażać systemy regeneracji wcześniej wykorzystanych włókien naturalnych, szczególnie roślinnych, i stosować praktyki regeneracyjne w obszarze rolnictwa. Przyszłość stanowią opracowywanie i produkcja włókien roślinnych będących alternatywą dla sztucznych materiałów celulozowych, których produkcja prowadzi do wycinki lasów. Legislatorzy muszą ustanawiać rygorystyczne prawa w obszarach gospodarki gruntowej i dobrostanu zwierząt. Przykłady obiecujących innowacji w obszarze tkanin, jakie znajdziemy w raporcie, to: Mylo – grzybowa alternatywa dla skóry zwierzęcej, Circulose – recyklingowana bawełna firmy Renewcell, czy duńska technologia bezstratnego tkania duńskiej firmy STEM.
Systemy obiegu zamkniętego
Linearny system oparty na eksploatacji surowców naturalnych należy przekształcić w model cyrkularny obiegu zamkniętego, bo tylko on umożliwi trwałe zaspokojenie rosnącego popytu na odzież i dodatki. Te modele obejmują różne formy recyklingu, ale też biznesy oparte na współdzieleniu, jak wypożyczanie, reperowanie czy resale.
Zostało tylko osiem lat.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.