Im więcej marzę, tym bardziej moje serce rośnie i tym bardziej rozkwitam – napisał na Instagramie 35-letni Elliot Page, wyznając, że zawsze czuł się mężczyzną i teraz stanie się nim również dla świata. Przypominamy historię aktora.
Przyspieszone dorastanie
Ta historia mogłaby stać się współczesną adaptacją „Ani z Zielonego Wzgórza”.
Zimą 1987 r. w Nowej Szkocji na świat przychodzi dziecko, a lekarze określają jego płeć rutynowo – dziewczynka, tak w dokumentach zaczyna figurować jako Ellen Grace Philpotts-Page. Rodzice nie umierają na febrę, jak opisała to Lucy Maud Montgomery, ale wkrótce się rozwodzą. A Ellen w wieku 10 lat wchodzi w świat dorosłych wyzwań i obowiązków – debiutuje w serialu lokalnej stacji telewizyjnej. „Pit Pony” to opowieść o kanadyjskiej rodzinie górników z początku XIX w., Ellen wciela się w postać słodkiej, obowiązkowej dziewczynki z warkoczami. Przez rok telewizja pokazuje 45 odcinków „Pit Pony”. Rezolutna buzia rozczula widzów i otwiera przed Page wrota branży.
Chłopczyca kochająca sporty, tak jest postrzegana przez otoczenie, staje się wschodzącą gwiazdą kanadyjskich filmów i seriali. Za rolę w „ReGenesis” dostaje nagrodę akademii filmowej i telewizyjnej Gemini Awards.
Choć w wywiadach żartuje, że gdyby nie wyszło z karierą, planem B byłoby życie na organicznej farmie gdzieś w Nowej Szkocji, to Ellen od początku podchodzi do pracy bardzo sumiennie. Talentowi towarzyszy zaangażowanie, wkrótce okazuje się, że jak mało kto w tym wieku potrafi budować dramatyczne, wielowarstwowe postacie. Specjalizacją Page stają się role emocjonalnych nastolatek.
W „Niepokornej” („Mouth to Mouth”) wciela się w zbuntowaną dziewczynę, która ucieka z domu i wyrusza w podróż po Europie, po czym trafia do sekty. W „Pułapce” („Hard Candy”) – w 14-latkę konfrontującą się z pedofilem. Krytycy narzekają, że film jest zbyt przemocowy, ale o Ellen piszą z podziwem: „to jedna z najbardziej złożonych, niepokojących i zapadających w pamięć kreacji roku”. Page zarzuca im hipokryzję. – To ciekawe, że ten film jest postrzegany jako tak bardzo kontrowersyjny! Myślę, że mężczyźni nie często widzą siebie jako ofiary przemocy na ekranie. Przemoc wobec kobiet jest po prostu stałym przekazem w mediach, ale doświadczanie jej przez mężczyzn stało się teraz kontrowersyjne.
Wzgórza Hollywood
„Hard Candy” jest dla Page przełomem. Ma tylko 17 lat, kiedy trafia do Hollywood i zaczyna grać w wysokobudżetowych produkcjach jak „X-Men: Ostatni bastion”. Ale ten świat okazuje się brutalny i pełen zasadzek.
Na planie „X-Mena” reżyser Brett Ratner jednym zdaniem ujawniania przed ekipą orientację Ellen. – Spojrzał na stojącą obok mnie kobietę, która była 10 lat starsza, wskazał na mnie i powiedział: „Przeleć ją, żeby uświadomiła sobie, że jest lesbijką” – wspomina po latach Page.
Przy okazji fali #MeToo nagłośnia sprawę, wspierając tym samym aktorki zgłaszające molestowanie i gwałt, jakich miał dopuścić się Ratner.
Podobne artykułyHunter Schafer: Dumna z bycia transBasia Czyżewska
„X-Men: Ostatni bastion” daje Page rozpoznawalność, a sławę przynosi udział w „Juno”. Film z 2008 r. to słodko-gorzka historia szkolnej pary, która pewnego dnia dowiaduje się, że będzie miała dziecko. Kiedy postanawiają nie usuwać ciąży, tylko oddać dziecko do adopcji, rozpoczynają się poszukiwania właściwej rodziny zastępczej, a nowe i trudne emocje krzyżują plany.
Page w tym filmie jest lekko ekscentryczną dziewczyną z indiepopowych piosenek. Chodzi w bluzkach w paski i spodniach pod krótką spódnicę, gra na gitarze i ma ujmujący dystans do świata. Skonsternowanemu otoczeniu zadaje najtrudniejsze z pytań: – Co to znaczy być dobrym i dojrzałym rodzicem? Czy można przyrzec komuś, że będzie się jego parterem do końca życia? Skąd wiedzieć, że to ten?
Gra spokojnie i niezwykle naturalnie, wydaje się być właśnie tą dziewczyną, której życie choć miało lec w gruzach, otwiera po prostu nowy rozdział.
Za tę rolę dostaje nominację do nagrody BAFTA, Złotego Globu, Oscara. Jest już gwiazdą światowego formatu.
Podobne artykułyGwiazda Marca Jacobsa, Louis Vuitton i Vansa ogłasza, że przechodzi tranzycję płciBasia CzyżewskaW wywiadach z tego czasu Ellen jasno deklaruje feministyczne poglądy, określa się jako prochoice i angażuje w kampanie społeczne, m.in. przeciw dyktaturze wojskowej w Birmie. Po sukcesie „Juno” oddechu szuka w prostym życiu. Na miesiąc wyjeżdża do ekologicznej wioski, zajmuje się zrównoważonym rolnictwem. Chodzi w dżinsach i T-shircie, podróżuje z plecakiem po Europie i medytuje. Wydaje się zupełnie bezpretensjonalną, choć niezwykłą osobą. W wolnych chwilach słucha islandzkiego rocka i gra na gitarze. Próbkę swojej muzyki wrzuca do sieci, w 2017 r. razem z przyjaciółką Emmą Portner coveruje słynny kawałek Britney Spears „Lucky”, wydobywając z niego zaskakujące pokłady melancholii.
Kolejne lata przynoszą ważne role, m.in. w debiucie reżyserskim Drew Barrymore „Dziewczyna z marzeniami”, „Incepcji” Christophera Nolana czy „Zakochanych w Rzymie” Woody Allena. Spotkanie z Allenem skwituje: – To największy błąd w mojej karierze.
Czuję się szczęśliwy
W 2014 r. w trakcie uroczystej gali wyprawionej w związku z kampanią na rzecz praw człowieka mówi przed kamerami: – Jestem tu, ponieważ jestem osobą homoseksualną i ponieważ mogę coś zmienić, sprawić, by inni mieli łatwiejsze i lepsze życie. Czuję osobiste i społeczne zobowiązanie.
Page przyznaje w wywiadach, że czuje się osobą uprzywilejowaną, a mimo to wyjście z szafy zajęło wiele lat smutku, wykluczenia i bezbronności, dlatego staje się rzecznikiem osób LGBT+ i to nie tylko w wywiadach, lecz także w działaniu. Razem z telewizją Viceland tworzy dokument „Gaycation”. Razem z dziennikarzem Ianem Danielem podróżuje po świecie, poznając prawdziwe życie przedstawicieli mniejszości seksualnych od Brazylii przez Nowy Jork po Ukrainę i Japonię. W 10 odcinkach serialu pokazują skalę opresji i przemocy. Później też z Ianem robią dokument „There’s Something in the Water”, tym razem o rasizmie.
Page staje się medialnym bohaterem nowego świata, który pozwala realizować się w pracy i miłości na własnych zasadach. Triumf mają przypieczętować zaręczyny, które w 2018 r. Ellen ogłasza wraz z choreografką Emmą Portner.
W grudniu 2020 r. gwiazda netfliksowych „Tallulah” i „The Umbrella Academy”, dotychczas znana jako Ellen Page, pisze na Instagramie: „Cześć przyjaciele, chcę podzielić się z wami wiadomością o tym, że jestem trans, zaimki, których używam to oni/on, a moje imię to Elliot. Pisząc to, czuję się szczęśliwy”.
Dziękuje za wsparcie bliskim, a społeczności trans za inspirację. Jednocześnie prosi też o cierpliwość i przyznaje, że czuje się w tym momencie kruchy i przestraszony. Jest świadomy dyskryminacji osób transseksualnych, a jednocześnie pisze „Kocham to, że jestem trans. I kocham to, że jestem queer”.
W ciągu tygodnia post zdobywa ponad 3 mln serduszek i prawie 150 tys. komentarzy, przeważnie wyrazów wsparcia i miłości, od branży i fanów z całego świta.
Elliot na razie milczy, nie wiadomo, jakie ma plany, wiemy tylko, jak reagują media. Netflix ogłosił, że w drugim sezonie „The Umbrella Academy” Page będzie dalej grać Wani, jednocześnie platforma zaktualizowała bazę danych, zamieniając imię i płeć aktora. Tak samo reaguje Wikipedia czy Filmweb. Wydaje się, że ogłoszenie Elliota nie wzbudza sensacji, bo dlaczego miałoby? Właściwie, co zmienia płeć?
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.