Jak odróżnić chroniczny stres od pułapki kortyzolu? Od przewlekłego stresu chcemy się uwolnić, a przy uzależnieniu od kortyzolu wciąż poszukujemy nowych wrażeń.
Psycholożkę pytamy, jak odróżnić chroniczny stres od pułapki kortyzolu.
Cierpisz na przewlekły stres czy raczej uzależnienie od kortyzolu?
Często szukamy metod na obniżenie poziomu kortyzolu za pomocą diety, napojów, duńskich rytuałów czy innych trików, które nie wymagają od nas realnej zmiany codziennych nawyków. A przecież na początku powinniśmy zatrzymać się i zajrzeć w głąb siebie. Tak, by postawić diagnozę i obrać właściwą drogę leczenia. Zwłaszcza jeśli życie w stanie nieustannej gotowości sprawiło, że nasz organizm przywykł do kortyzolu i rozwinął wobec niego tolerancję.
Jeśli jednak stres towarzyszy nam na głębszym poziomie i trwa wyjątkowo długo, warto zastanowić się, czy nie jest to przypadkiem uzależnienie od kortyzolu. Jak wyjaśnia psycholożka Laura Villanueva: – W przypadku przewlekłego stresu człowiek cierpi i chce się z niego uwolnić, a przy uzależnieniu od kortyzolu wciąż poszukuje dodatkowego napięcia i nowych emocji.
Czym jest przewlekły stres i jak się objawia?
Przewlekły stres to stan fizjologiczny utrzymujący się, gdy organizm pozostaje w trybie „walcz lub uciekaj”. Jak podkreśla Villanueva, długotrwałe trwanie w tym stanie wywołuje skutki dla organizmu na różnych poziomach:
Emocjonalnym: lęk, objawy depresyjne, drażliwość, nagłe wahania nastroju i spadek libido.
Poznawczym: zaniki pamięci, nawracające roztargnienie, utrata sprawności umysłowej.
Fizycznym: zaburzenia snu (bezsenność lub nadmierna senność), zmiany apetytu, nadciśnienie, wzdęcia, częste bóle głowy, obniżona odporność i zaburzenia hormonalne (zwłaszcza cyklu miesiączkowego).
Osoba cierpiąca na przewlekły stres pragnie uwolnić się od tych objawów, ale nie wie, jak przerwać błędne koło.
Czym jest uzależnienie od kortyzolu i dlaczego tak łatwo w nie popaść?
Uzależnienie od kortyzolu może być konsekwencją przewlekłego stresu. Początkowo jest to reakcja adaptacyjna, która pozwala nam funkcjonować na wysokich obrotach. Problem zaczyna się wtedy, gdy ten „tryb turbo” trwa zbyt długo. – Przy uzależnieniu od kortyzolu organizm stopniowo się wyczerpuje, aż lekarstwo okazuje się gorsze niż sama choroba – podkreśla Villanueva.
Jak wyjaśnia psycholożka, „w tym przypadku nie chodzi o ucieczkę od stresu, lecz o jego aktywne poszukiwanie. – Osoby uzależnione od kortyzolu bez presji czują wewnętrzną pustkę, „gasną” podczas wakacji i nieświadomie prowokują sytuacje ponownie uruchamiające stan gotowości – stwierdza ekspertka.
Jak właściwie zdiagnozować objawy?
Jeśli przewlekły stres porównamy do bycia uwięzionym w pożarze, można by powiedzieć, że uzależnienie od kortyzolu polega na samodzielnym podsycaniu płomieni. W obu przypadkach jednak cenę płacą ciało i umysł. Trzeba albo zwolnić tempo, albo odciąć się od źródła stresu. Kluczowe jest przerwanie tego cyklu.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.