Oscary 2024 zbliżają się wielkimi krokami. Nim poznamy tegorocznych nominowanych, przypominamy wszystkie produkcje nagrodzone najważniejszą statuetką.
Produkcje z Oscarem za najlepszy film
Lata 20. i 30.: W cieniu wojny
1929: „Skrzydła” – niemy dramat o dwójce młodych pilotów, których rywalizacja przeradza się w szczerą przyjaźń w czasie wielkiej wojny.
Pozostałe statuetki: 1 (najlepsze efekty wizualne)
1930: „Melodia Broadwayu” – musical o miłosnych perypetiach aktorskiej trupy, przygotowującej się do upragnionego broadwayowskiego debiutu.
Pozostałe statuetki: 0
1931: „Na Zachodzie bez zmian” – pierwsza ekranizacja słynnej powieści Ericha Marii Remarque'a o młodych żołnierzach rzuconych w wir wojennego koszmaru.
Pozostałe statuetki: 1 (najlepszy reżyser)
1932: „Cimarron” – western o kobiecie, która pod nieobecność męża staje na czele rodziny i lokalnej społeczności osadników prowadzącej wojnę z rdzennymi Amerykanami.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy scenariusz adaptowany i scenografia)
1933: „Ludzie w hotelu” – melodramat w gwiazdorskiej obsadzie o zawiłych losach gości berlińskiego hotelu. W rolach głównych dwie ikony kina – Greta Garbo i Joan Crawford.
Pozostałe statuetki: 0
1934: „Kawalkada” – usiana tragediami historia brytyjskiego małżeństwa na przestrzeni turbulentnych trzech dekad XX wieku.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy reżyser i scenografia)
1935: „Ich noce” – niespodziewane spotkanie cynicznego dziennikarza (amant złotej ery Hollywood, Clark Gable) i córki milionera w pociągu do Nowego Jorku przeradza się w płomienny romans.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza aktorka i aktor pierwszoplanowy)
1936: „Bunt na Bounty” – przygodowy dramat o buncie marynarzy wszczętym przeciwko autorytarnemu kapitanowi, raz jeszcze z Clarkiem Gable’em w roli głównej.
Pozostałe statuetki: 0
1937: „Wielki Ziegfeld” – historia życia słynnego impresaria Florenza Ziegfelda, który odmienił oblicze Brodwayu kosztem własnego szczęścia.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepsza aktorka pierwszoplanowa i reżyseria taneczna)
1938: „Życie Emila Zoli” – biografia jednego z najsłynniejszych francuskich pisarzy z Paulem Muni w roli głównej.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy scenariusz i aktor drugoplanowy)
1939: „Cieszmy się życiem” – adaptacja nagrodzonej Pulitzerem sztuki o spotkaniu zupełnie od siebie różnych rodzin przyszłych małżonków.
Pozostałe statuetki: 1 (najlepsza reżyseria)
Lata 40.: „Przeminęło z wiatrem” i renesans romansu
1940: „Przeminęło z wiatrem” – równie burzliwy, co problematyczny romans Scarlett O'Hary i Rhetta Butlera z udziałem ekranowych ulubieńców, Vivien Leigh i Clarka Gable’a.
Pozostałe statuetki: 7 (w tym najlepsza aktorka pierwszoplanowa, aktorka drugoplanowa, scenariusz i scenografia)
1941: „Rebeka” – pierwsza z wielu adaptacji powieści Daphne du Maurier, tu w wydaniu Alfreda Hitchcocka, o nowym małżeństwie wdowca prześladowanego przez ducha byłej żony.
Pozostałe statuetki: 1 (najlepsze zdjęcia)
1942: „Zielona dolina” – nostalgiczny dramat, w którym bohater wraca do wspomnień z dzieciństwa w górniczej rodzinie w czasach kryzysu.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza reżyseria i zdjęcia)
1943: „Pani Miniver” – jeszcze jeden familijny dramat o brytyjskiej rodzinie, której dawna rzeczywistość ustępuje pod naporem wojny.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepsze zdjęcia, scenariusz oryginalny i reżyseria)
1944: „Casablanca” – jedna z najsłynniejszych historii miłosnych o dwójce dawnych kochanków (Ingrid Bergman i Humphrey Bogart), których drogi krzyżują się w Casablance w czasie II wojny światowej.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy reżyser i scenariusz)
1945: „Idąc moją drogą” – muzyczna opowieść o konflikcie między podstarzałym proboszczem i młodym wikarym, którzy łączą siły, by uratować zadłużony kościół.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepszy aktor pierwszoplanowy, aktor drugoplanowy i piosenka)
1946: „Stracony weekend” – pierwszy doceniony przez jury film podejmujący problem uzależnienia. Bohaterem jest niespełniony scenarzysta, który z pomocą brata i partnerki próbuje zerwać z nałogiem.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepsza reżyseria, scenariusz i aktor pierwszoplanowy)
1947: „Najlepsze lata naszego życia” – losy trzech weteranów, którzy próbują na nowo odnaleźć się w rodzinnej rzeczywistości.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepsza muzyka oryginalna, montaż i scenariusz)
1948: „Dżentelmeńska umowa” – w ramach śledztwa dotyczącego odrodzenia się nastrojów antysemickich w Stanach nowojorski dziennikarz zaczyna podawać się za Żyda.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy reżyser i aktorka drugoplanowa)
1949: „Hamlet” – wzorcowa hollywoodzka adaptacja tragedii szekspirowskiej w wykonaniu Laurence’a Oliviera – reżysera, scenarzysty i odtwórcy głównej roli w jednym.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepsze kostiumy, scenografia i aktor pierwszoplanowy)
Lata 50.: Pora na przygodę
1950: „Gubernator” – inspirowany prawdziwą historią dramat o spektakularnym sukcesie i równie imponującym upadku ambitnego polityka.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy aktor pierwszoplanowy i aktorka drugoplanowa)
1951: „Wszystko o Ewie” – kampowy klasyk o starzejącej się gwieździe Broadwayu (pominięta przez jury Bette Davis) i jej młodej wielbicielce, która wkracza do jej życia dzięki starannie uknutej intrydze.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepsze kostiumy, dźwięk i reżyser)
1952: „Amerykanin w Paryżu” – kultowy musical o amerykańskim żołnierzu (Gene Kelly), który przeprowadza się do Paryża, miasta sztuki i miłości, by zostać malarzem.
Pozostałe statuetki: 5 (najlepsza muzyka, kostiumy, scenografia, zdjęcia i scenariusz)
1953: „Największe widowisko świata” – melodramat o cyrkowej trupie, która musi stawić czoła nowemu artyście o wielkich ambicjach.
Pozostałe statuetki: 1 (najlepszy materiał do scenariusza)
1954: „Stąd do wieczności” – były bokser trafia do bazy wojskowej, gdzie jego przełożony poprzysięga za wszelką cenę złamać jego obietnicę, by więcej nie stanąć na ringu. Oscar dla Franka Sinatry.
Pozostałe statuetki: 7 (najlepszy reżyser, aktor drugoplanowy, aktorka drugoplanowa, scenariusz, dźwięk, montaż i zdjęcia)
1955: „Na nabrzeżach” – pierwszy Oscar dla Marlona Brando za rolę byłego boksera uwikłanego w gangsterski półświatek, który musi stawić czoła mafijnym szefom.
Pozostałe statuetki: 7 (najlepszy reżyser, aktor pierwszoplanowy, aktorka drugoplanowa, scenariusz, scenografia, zdjęcia i montaż)
1956: „Marty” – pierwszy oscarowy film będący adaptacją popularnego serialu o dwójce nieporadnych społecznie ludzi, którzy, na przekór światu, odkrywają w sobie bratnie dusze.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy scenariusz adaptowany, reżyser i aktor pierwszoplanowy)
1957: „W 80 dni dookoła świata” – jedna z wielu ekranizacji kultowej powieści Juliusza Verne’a o angielskim dżentelmenie, który postanowił okrążyć glob.
Pozostałe statuetki: 4 (najlepszy montaż, muzyka, zdjęcia i scenariusz)
1958: „Most na rzece Kwai” – kolejny dramat wojenny, tym razem o birmańskim moście wzniesionym przez brytyjskich jeńców wojennych pojmanych przez japońską armię.
Pozostałe statuetki: 6 (najlepszy aktor pierwszoplanowy, reżyser, scenariusz adaptowany, muzyka, zdjęcia i montaż)
1959: „Gigi” – klasyka francuskiej komedii w amerykańskim wydaniu: romans młodej kurtyzany i beztroskiego bon vivanta.
Pozostałe statuetki: 8 (najlepsza muzyka, piosenka, zdjęcia, montaż, kostiumy, scenariusz adaptowany i reżyser)
Lata 60.: Epoka „Ben-Hura” i musicali
1960: „Ben-Hur” – najlepszy film roku o izraelskim księciu, który zmienia swoje życie pod wpływem nauk Chrystusa, zdobył statuetkę w niemal każdej dostępnej kategorii.
Pozostałe statuetki: 10 (w tym najlepszy aktor pierwszoplanowy, reżyser i efekty specjalne)
1961: „Garsoneria” – dzięki podstępowi szeregowy pracownik pnie się po szczeblach kariery do czasu, aż zakochuje się w kochance swojego szefa.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepszy scenariusz oryginalny i scenografia)
1962: „West Side Story” – musicalowy remake „Romea i Julii" przeniesiony do realiów Nowego Jorku lat 50. XX w.
Pozostałe statuetki: 9 (w tym najlepsze kostiumy, muzyka i zdjęcia)
1963: „Lawrence z Arabii” – równie epicka, co problematyczna opowieść o brytyjskim oficerze, który wbrew rozkazom wspiera Arabów do buntu przeciwko Turkom.
Pozostałe statuetki: 7 (w tym najlepszy montaż, scenografia i reżyser)
1964: „Tom Jones” – brytyjski romans o mezaliansie, który w ubiegłym roku doczekał się współczesnego remake’u.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza muzyka i scenariusz)
1965: „My Fair Lady” – historia jak z „Pigmaliona”, czyli ekscentryczny profesor podejmuje wyzwanie przemiany prostej dziewczyny (czarująca Audrey Hepburn) w salonową damę.
Pozostałe statuetki: 7 (w tym najlepsze kostiumy, scenografia i zdjęcia)
1966: „Dźwięk muzyki” – musicalowe love story niedoszłej zakonnicy (Julie Andrews) i jej zamożnego pracodawcy, który zatrudnia ją do opieki nad siódemką swoich dzieci.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepszy reżyser i dźwięk)
1967: „Oto jest głowa zdrajcy” – ubrany w kostiumy epoki dramat o konflikcie humanisty Thomasa Moore’a z królem Henrykiem VIII i kościelnymi patriarchami.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepszy aktor pierwszoplanowy, kostiumy i zdjęcia)
1968: „W upalną noc” – Sidney Poitier w roli policjanta badającego sprawę morderstwa, o które został oskarżony z rasistowskich pobudek.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepszy dźwięk, montaż i scenariusz)
1969: „Oliver!” – oscarowa adaptacja „Olivera Twista” o londyńskich przygodach młodego złodziejaszka.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza reżyseria i muzyka)
Lata 70.: Mafijne porachunki
1970: „Nocny kowboj” – młody mężczyzna z Teksasu zatrudnia się jako pracownik seksualny w Nowym Jorku.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy reżyser i scenariusz)
1971: „Patton” – filmowa biografia kontrowersyjnego dowódcy amerykańskich wojsk, generała George’a S. Pattona Juniora.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepszy aktor pierwszoplanowy, scenografia i montaż)
1972: „Francuski łącznik” – przed „Egzorcystą” William Friedkin wyreżyserował kryminał o policjancie z wydziału narkotykowego, rozpracowującego siatkę przemytników.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepszy aktor pierwszoplanowy i reżyser)
1973: „Ojciec chrzestny” – absolutny klasyk z Marlonem Brando w roli starzejącej się głowy gangsterskiego rodu w kryzysie.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy aktor pierwszoplanowy i scenariusz)
1974: „Żądło” – dwójka drobnych oszustów poprzysięga zemstę na przywódcy lokalnej mafii winnego śmierci ich przyjaciela.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepsze kostiumy, muzyka i montaż)
1975: „Ojciec chrzestny 2” – drugi Oscar za najlepszy film w dorobku Coppoli, tym razem za prequel-sequel jego gangsterskiej sagi.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepszy reżyser, aktor drugoplanowy i scenografia)
1976: „Lot nad kukułczym gniazdem” – poruszający dramat o drobnym złodziejaszku, który chcąc uniknąć więzienia, udaje niepoczytalność i trafia na oddział zamknięty rządzony przez despotyczną pielęgniarkę.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza aktorka i aktor pierwszoplanowy)
1977: „Rocky” – rola życia Sylvestra Stallone’a jako boksera amatora, który ma szansę zawalczyć o mistrzostwo świata.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy reżyser i montaż)
1978: „Annie Hall” – antyromans Woody’ego Allena w roli komika ze złamanym sercem, który próbuje odzyskać miłość swojego życia, tytułową Annie Hall (Diane Keaton).
Pozostałe statuetki: 3 (najlepsza aktorka pierwszoplanowa, reżyser i scenariusz oryginalny)
1979: „Łowca jeleni” – filmowa próba zmierzenia się z narodową i jednostkową traumą wojny w Wietnamie na przykładzie historii trójki przyjaciół weteranów.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepszy aktor drugoplanowy i dźwięk)
Lata 80.: Ludzka twarz kina
1980: „Sprawa Kramerów” – protoplasta „Historii małżeńskiej” o sądowej batalii o prawa do opieki nad synem między rozwiedzionymi Kramerami (Meryl Streep i Dustin Hoffman).
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza aktorka drugoplanowa i aktor pierwszoplanowy)
1981: „Zwyczajni ludzie” – reżyserski debiut Roberta Redforda o nastolatku w kryzysie psychicznym, który próbuje odnaleźć się w świecie po śmierci brata.
Pozostałe statuetki: 3 (w tym najlepszy reżyser i scenariusz)
1982: „Rydwany ognia” – inspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia dwóch brytyjskich olimpijczyków, z której zapamiętacie jedynie ścieżkę dźwiękową Vangelisa.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepsze kostiumy, muzyka i scenariusz)
1983: „Gandhi” – filmowa biografia Mahatmy Gandhiego, przywódcy duchowego Indii, granego przez brytyjskiego aktora Bena Kingsleya.
Pozostałe statuetki: 7 (w tym najlepszy aktor pierwszoplanowy, scenografia i zdjęcia)
1984: „Czułe słówka” – obraz trudnej relacji matki i córki (Shirley McLaine i Debra Winger) oraz jej wpływu na ich relacje z mężczyznami.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza aktorka pierwszoplanowa i reżyser)
1985: „Amadeusz” – pełen rozmachu film o życiu i śmierci wybitnego kompozytora autorstwa Miloša Formana.
Pozostałe statuetki: 7 (w tym najlepsza charakteryzacja, scenografia i kostiumy)
1986: „Pożegnanie z Afryką” – kultowy melodramat o romansie duńskiej pisarki Karen Blixen z tajemniczym myśliwym z kenijskimi krajobrazami w tle.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepsze zdjęcia, muzyka i scenariusz)
1987: „Pluton” – kolejna próba przepracowania wojennej traumy, tym razem opowiedziana z perspektywy młodego szeregowego na wietnamskim froncie.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy reżyser, montaż i dźwięk)
1988: „Ostatni cesarz” – epicki dramat historyczny o schyłku chińskiej monarchii widzianej przez pryzmat jej ostatniego cesarza.
Pozostałe statuetki: 8 (w tym najlepsze kostiumy, scenariusz i zdjęcia)
1989: „Rain Man” – film drogi o dwóch, obcych sobie braciach: karierowiczu Charliem (Tom Cruise) i autystyku Raymondzie (Dustin Hoffman).
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy reżyser, scenariusz i aktor pierwszoplanowy)
Lata 90.: Historie tragedii
1990: „Wożąc panią Daisy” – „Green Book” inaczej, czyli historia nieoczywistej przyjaźni między białą staruszką i czarnym szoferem.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepsza charakteryzacja, aktorka i scenariusz)
1991: „Tańczący z wilkami” – w czasie wojny secesyjnej amerykański porucznik (Kevin Costner) zostaje wysłany z misją dyplomatyczną do narodu Siuksów.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepsza muzyka oryginalna, montaż i dźwięk)
1992: „Milczenie owiec” – jedyny horror, który zdobył statuetkę za najlepszy film, to historia młodej detektywki współpracującej ze skazańcem, by dopaść seryjnego mordercę.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza aktorka i aktor pierwszoplanowy)
1993: „Bez przebaczenia” – oldskulowy western o byłym rewolwerowcu, który wyrusza na ostatnią misję.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy montaż, aktor drugoplanowy i reżyser)
1994: „Lista Schindlera” – niesamowita historia niemieckiego przemysłowca, który uratował ponad tysiąc żydów przed obozem zagłady.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepsze zdjęcia, montaż i muzyka)
1995: „Forrest Gump” – współczesna historia Stanów Zjednoczonych opowiedziana z perspektywy zwykłego człowieka.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepsze efekty wizualne, aktor pierwszoplanowy i reżyser)
1996: „Braveheart: Waleczne serce” – w odwecie za śmierć żony szkocki wojownik wznieca bunt przeciwko Anglikom.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsza charakteryzacja i montaż dźwięku)
1997: „Angielski pacjent” – poparzony pilot opowiada historię swojego życia kanadyjskiej pielęgniarce.
Pozostałe statuetki: 8 (w tym najlepsza scenografia, kostiumy i aktorka drugoplanowa)
1998: „Titanic” – fabularyzowana wizja jednej z największych tragedii morskich, a zarazem klasyczny romans bez happy endu.
Pozostałe statuetki: 10 (w tym najlepsze efekty wizualne, piosenka i kostiumy)
1999: „Zakochany Szekspir” – fikcyjne love story między przeżywającym twórczą niemoc dramatopisarzem i aspirującą aktorką (Gwyneth Paltrow).
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepsza muzyka oryginalna, aktorka drugoplanowa i scenariusz)
Lata 2000.: Nowe rozdanie
2000: „American Beauty” – amerykańska „Lolita”, czyli dramat o mężczyźnie w kryzysie wieku średniego, który zakochuje się w przyjaciółce swojej nastoletniej córki.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepszy aktor pierwszoplanowy i zdjęcia)
2001: „Gladiator” – krwawa tułaczka tytułowego gladiatora Maximusa do upragnionej zemsty za śmierć jego rodziny.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsze kostiumy i dźwięk)
2002: „Piękny umysł” – kolejny film z Russellem Crowe’em (tym razem w roli genialnego naukowca zmagającego się z postępującą chorobą) z Oscarem za filmowe dokonania.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy reżyser, scenariusz i aktorka drugoplanowa)
2003: „Chicago” – filmowa adaptacja musicalu o więźniarce, która staje się niespodziewaną gwiazdą estrady.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepsze kostiumy, scenografia i montaż)
2004: „Władca pierścieni: Powrót króla” – finał epickiej trylogii o Drużynie Pierścienia zgarnął Oscara za wszystkie możliwe dokonania.
Pozostałe statuetki: 10 (w tym najlepsze efekty wizualne, scenografia i piosenka)
2005: „Za wszelką cenę” – sportowy dramat o aspirującej bokserce i początkowo niechętnym jej, podstarzałym trenerze.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy reżyser, aktorka pierwszoplanowa i aktor drugoplanowy)
2006: „Miasto gniewu” – 36 godzin z życia kilku nieznajomych, których losy splecie seria niefortunnych zdarzeń.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy montaż i scenariusz)
2007: „Infiltracja” – amerykański remake klasyka hongkońskiego kina o śmiertelnej grze toczonej przez młodego policjanta i bostońskiego gangstera.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy reżyser, scenariusz i montaż)
2008: „To nie jest kraj dla starych ludzi” – kultowy thriller braci Coen o walizce pełnej gotówki, która ściąga na podróżnego gniew seryjnego mordercy.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy reżyser, scenariusz i aktor drugoplanowy)
2009: „Slumdog. Milioner z ulicy” – młody chłopak bez wykształcenia bierze udział w „Milionerach”, a rozgrywka przeplata się z jego dorastaniem na tle modernizujących się Indii.
Pozostałe statuetki: 7 (w tym najlepsza piosenka, muzyka i scenariusz)
Lata 2010.: Czas niepokoju
2010: „The Hurt Locker. W pułapce wojny” – wojenny dramat i pierwszy film nakręcony przez kobietę, który zdobył statuetkę w kategorii najlepszy film.
Pozostałe statuetki: 5 (w tym najlepsza reżyserka, scenariusz i montaż dźwięku)
2011: „Jak zostać królem” – prawdziwa historia króla Jerzego VI, który musi zmierzyć się z lękiem przed publicznymi wystąpieniami.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy aktor pierwszoplanowy, scenariusz i reżyseria)
2012: „Artysta” – francuski kandydat do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny o rewolucji dźwiękowej w kinie.
Pozostałe statuetki: 4 (w tym najlepsze kostiumy i muzyka oryginalna)
2013: „Operacja Argo” – kronika tajnej operacji amerykańskich służb specjalnych, których celem było odbicie zakładników pojmanych przez irańskie wojsko.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy montaż i scenariusz)
2014: „Zniewolony. 12 Years a Slave” – poruszający obraz amerykańskiego niewolnictwa oraz walki o przetrwanie i podmiotowość w obliczu rasistowskiego systemu.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepsza aktorka drugoplanowa i scenariusz)
2015: „Birdman” – zacierająca granice między rzeczywistością a fikcją historia jednego spektaklu i jego reżysera, zdeterminowanego zerwać z wizerunkiem superbohatera.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy reżyser, scenariusz i zdjęcia)
2016: „Spotlight” – historia śledztwa amerykańskich dziennikarzy, którzy ujawnili skalę afery pedofilskiej w Kościele katolickim.
Pozostałe statuetki: 1 (najlepszy scenariusz oryginalny)
2017: „Moonlight” – poetycka opowieść o odkrywaniu swojej queerowej tożsamości przez czarnoskórego chłopaka z ubogich przedmieść.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy aktor drugoplanowy i scenariusz)
2018: „Kształt wody” – nietypowy romans między niemą pracownicą laboratorium a trzymanym w nim obcym.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepsza scenografia, muzyka i reżyser)
2019: „Green Book” – drobny złodziejaszek zostaje szoferem i ochroniarzem cenionego muzyka w jego trasie po amerykańskim Południu.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy aktor drugoplanowy i scenariusz)
Lata 2020.: Tożsamości
2020: „Parasite” – wiwisekcja klasowych podziałów w koreańskim społeczeństwie na przykładzie zderzenia dwóch rodzin – Parksów i Kimów.
Pozostałe statuetki: 3 (najlepszy film międzynarodowy, scenariusz i reżyser)
2021: „Nomadland” – film w duchu slow cinema o kobiecie, która musiała stracić wszystko, by odnaleźć się na nowo.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepsza reżyserka i aktorka pierwszoplanowa)
2022: „CODA” – amerykański przekład francuskiego filmu o muzycznie uzdolnionej nastolatce z niesłyszącej rodziny.
Pozostałe statuetki: 2 (najlepszy aktor drugoplanowy i scenariusz)
2023: „Wszystko wszędzie naraz” – hiperrealistyczna fiksacja wokół motywu alternatywnych rzeczywistości i ciepły rodzinny dramat w jednym.
Pozostałe statuetki: 6 (w tym najlepsi reżyserowie, aktorka pierwszoplanowa i aktor drugoplanowy)
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.