Znaleziono 0 artykułów
Agata Tuszyńska: Noble za troskę o świat Agata Tuszyńska: Noble za troskę o świat Niechętna rankingom i wyścigom w obszarze sztuki, doceniam dokonania mędrców od „szkiełka i oka” i ich wkład w rozwój cywilizacji.
Agata Tuszyńska: Dlaczego latem unikam morza? Agata Tuszyńska: Dlaczego latem unikam morza? Ożywia mnie marzenie o morzu, przeraża myśl o plaży w samo południe. Znam sposoby, by uniknąć ludzi – świt nad Bałtykiem gwarantuje samotność. Ale potem trzeba coś jeszcze zrobić z resztą dnia.
Agata Tuszyńska: Mama wierzyła, że mogę wszystko Agata Tuszyńska: Mama wierzyła, że mogę wszystko Nie było wówczas kursów dla matek, kobiety mierzyły się z macierzyństwem od pokoleń. Ta rola wydawała się naturalna i… łatwa. Jakby wszystko można było obłaskawić miłością i troską. Czy rzeczywiście?
Agata Tuszyńska: Dlaczego nie boję się sztucznej inteligencji Agata Tuszyńska: Dlaczego nie boję się sztucznej inteligencji Może to znak pychy, a może niewiedzy, ale nie obawiam się wszechmocnej sztucznej inteligencji. Jeszcze przez jakiś czas wytwórczość nie zastąpi twórczości.
Agata Tuszyńska: (Prze)moc internetu Agata Tuszyńska: (Prze)moc internetu Nie poznaję ludzi, coraz częściej znajomych, dających się porwać bezwzględności linczu. Uzbrojonych w moc-przemoc internetu, który godzi boleśnie, śmiertelnie czasami.
Agata Tuszyńska: Pokaż, co potrafisz, czyli o Sophie Calle Agata Tuszyńska: Pokaż, co potrafisz, czyli o Sophie Calle Sophie Calle fotografuje, rysuje, pisze, ale głównie szuka tego, co pod spodem. I znajduje nieoczywistości.
Agata Tuszyńska: Oddaj głos, odmień los Agata Tuszyńska: Oddaj głos, odmień los Agresję, chamstwo, zamordyzm i szczucie – znamy, teraz trzeba nam wrócić do normalności.
Agata Tuszyńska: Choć burza wkoło nas, czyli o Januszu Korczaku Agata Tuszyńska: Choć burza wkoło nas, czyli o Januszu Korczaku Działo się to 5 lub 6 sierpnia 1942 roku na ulicach warszawskiego getta. Każdy zapamiętał tę scenę inaczej. Długo wybierałam wersję jasną, heroiczną prawie. Dziś wiem, że prawdziwa była inna. Szara i niema,
Agata Tuszyńska: Życia równoległe Agata Tuszyńska: Życia równoległe Kiedyś spędzałam poza Polską długie miesiące. Dobrze być daleko, chociaż przez chwilę. Mniej boli polska gwałcona demokracja. I polska bezinteresowna zawiść.
Agata Tuszyńska: Pamięć dziedziczona Agata Tuszyńska: Pamięć dziedziczona Wojenne doświadczenia, zarówno Żydów, jak i Polaków, odchodzą na karty historii. Pamięć o nich, jasna i ciemna, zaczyna być pamięcią dziedziczoną. Do nas należy dalszy jej los.
Agata Tuszyńska: Pożegnanie z Polską Agata Tuszyńska: Pożegnanie z Polską Wiedziałam, że wyjeżdżają, nie wiedziałam dlaczego. Mówiono o tym szeptem. Pakowała się siostra mojego dziadka z rodziną. W naszej kuchni pojawiły się resztki ich gospodarstwa.
Agata Tuszyńska: Czytać, żeby żyć Agata Tuszyńska: Czytać, żeby żyć Zaczęło się od marzenia, bym mogła pozwolić sobie na kilka dni prawdziwego czytania. Co takiego mi daje, dokąd prowadzi, ku jakim nieznanym lądom, do których nie mam dostępu w rzeczywistym świecie?
Agata Tuszyńska: Życie między wierszami Agata Tuszyńska: Życie między wierszami Podróż do światów poezji wydawała się nie mieć końca, ciągle odkrywałam w nich nowe skarby. Smakowałam je na wiele sposobów. I w wielu wymiarach. Dawały mi poczucie sensu, bogactwa i bezpieczeństwa.
Agata Tuszyńska: Dzień bez Facebooka dniem straconym Agata Tuszyńska: Dzień bez Facebooka dniem straconym Nie wierzyłam w rzeczywistość reżyserowanego przekazu, ale pamiętałam ważne akcje, które bez social mediów nie mogłyby się wydarzyć. W takich chwilach czuję moc Facebooka. A nawet coś w rodzaju wdzięczności.
Agata Tuszyńska: Co zawdzięczam Marii Kuncewiczowej Agata Tuszyńska: Co zawdzięczam Marii Kuncewiczowej Maria Kuncewiczowa stała się dla mnie literackim punktem odniesienia. Boleję, że została zapomniana. Że pamięć o jej bogatych literackich dokonaniach nie przekracza granic Kazimierza nad Wisłą.
Agata Tuszyńska: Strefa ciszy Agata Tuszyńska: Strefa ciszy Chopin przywraca harmonię. Mozart olśniewa. Bach porządkuje. Mahler i Beethoven wywołują zawrót głowy. Ale potrzebuję ciszy, żeby usłyszeć własne słowa.
Agata Tuszyńska: Instrukcja obsługi pisarza Agata Tuszyńska: Instrukcja obsługi pisarza Na sam dźwięk słowa „list” ogarnia mnie wzruszenie. Dziś jednak często ludzie nie odpowiadają nawet na maile. Chyba że sami mają interes.
Agata Tuszyńska: Wojna bliska i daleka Agata Tuszyńska: Wojna bliska i daleka Wojna w Ukrainie to zamach na wszystko, w co wierzyłam. Tyran burzy i gwałci, a cywilizowany świat nie potrafi go powstrzymać.
Agata Tuszyńska: Plan na jesień Agata Tuszyńska: Plan na jesień Dobry nauczyciel to nieoceniony przewodnik. Jeśli tylko potrafi usłyszeć ucznia, rozpoznać jego potrzeby, może go zaprowadzić w miejsca nieoczywiste i nieodkryte. Także dla niego samego.
Agata Tuszyńska: Oglądanie mieszkań jest jak zwiedzanie cudzego życia Agata Tuszyńska: Oglądanie mieszkań jest jak zwiedzanie cudzego życia Powiedz mi, jak mieszkasz, a będę wiedziała, kim jesteś. Nie wiem, czy prawdziwsze jest to zdanie, czy to o czytaniu. Bo przecież jesteśmy tym, co czytamy, sumą przeżytych słów, stron, książek.
Agata Tuszyńska: Na czym polega nieśmiertelność, czyli o Paulu Austerze Agata Tuszyńska: Na czym polega nieśmiertelność, czyli o Paulu Austerze Paula Austera i jego żonę, pisarkę Siri Hustvedt, poznałam lata temu w Nowym Jorku. Bił od nich blask. Tak wyglądali ludzie spełnieni, oddani sobie i pracy, jaką dla obojga było opowiadanie historii.
Agata Tuszyńska: „Nie bądź obojętny” Agata Tuszyńska: „Nie bądź obojętny” Każdy idzie swoją drogą, spieszy się, zanurzony we własnych zmartwieniach. Codzienny dekalog XXI wieku musi dodać do swoich przykazań kolejne, „Nie bądź obojętny”.
Agata Tuszyńska: Tak różni i tak sobie bliscy, czyli o Elżbiecie i Jerzym Ficowskich Agata Tuszyńska: Tak różni i tak sobie bliscy, czyli o Elżbiecie i Jerzym Ficowskich Przeżyli razem prawie 40 lat. On, „prawdziwy poeta” z głową w chmurach. Ona – szalona, pełna temperamentu dziewczyna, która wciąż przywraca wiarę w dobro.
Agata Tuszyńska: Nadzieja dla wszystkich Agata Tuszyńska: Nadzieja dla wszystkich Jak pomóc Izraelowi, który został podstępem zaatakowany? Matkom żydowskich dzieci, które zostały z premedytacją zabite? Jak nie zapłakać nad dziećmi palestyńskimi, ginącymi na skutek obrony koniecznej?
Agata Tuszyńska: Wyznanie wiary (w miłość)  Agata Tuszyńska: Wyznanie wiary (w miłość) Kolejne brawurowe fascynacje i zachłanne uniesienia zdominowały lata moich młodzieńczych wtajemniczeń. Unoszona romantycznym marzeniem, wysoko nosiłam skrzydła. A potem tłukłam głową o ścianę – z równym zapamiętaniem.
Agata Tuszyńska: Singer, mój przewodnik po świecie polskich Żydów Agata Tuszyńska: Singer, mój przewodnik po świecie polskich Żydów Lektura Singera uspokajała mnie, dając poczucie obecności nieistniejącego świata. Nie miałam go przed oczami, ale wystarczyło otworzyć którąkolwiek z jego książek i już był.
Agata Tuszyńska: Pomnikowa gigantomania po polsku Agata Tuszyńska: Pomnikowa gigantomania po polsku Pamiętanie powinno być naszą powinnością, ale nie polega na stawianiu monumentów, posągów, obelisków, płyt i tablic. Jego istotą jest wspominanie.
„Czarna torebka” Agaty Tuszyńskiej: Komplet rekwizytów ratunkowych „Czarna torebka” Agaty Tuszyńskiej: Komplet rekwizytów ratunkowych Wydana tuż przed 80. rocznicą powstania w getcie warszawskim „Czarna torebka” Agaty Tuszyńskiej jest opowieścią o jej babce, Deli Goldstein.
Agata Tuszyńska: Czy władza ma płeć? Agata Tuszyńska: Czy władza ma płeć? Czy to ważne, że bohaterką filmu „Tár” o nadużyciach władzy nie jest biały heteroseksualny mężczyzna, a biała homoseksualna kobieta?
Agata Tuszyńska: Czas wielkiego rozliczenia Agata Tuszyńska: Czas wielkiego rozliczenia Nie lubię pomiarów, wykresów, tabelek. Mam do cyfr stosunek lękliwy i beztroski jednocześnie. A przecież uprawiam okołoświąteczne i okołonoworoczne obrachunki. Czy może porachunki z sobą samą?
Agata Tuszyńska: Świat bez papierosów Agata Tuszyńska: Świat bez papierosów Nie miałam talentu do nikotynowego nałogu, więc nie doświadczyłam jego cudownych właściwości towarzyskich i terapeutycznych. Nie jestem z tego specjalnie dumna. Tak się złożyło.
Agata Tuszyńska: Żonglowanie jest istotą sztuki Agata Tuszyńska: Żonglowanie jest istotą sztuki Agata Tuszyńska w stałym felietonie pisze o rozmowach z czytelnikami, spotkaniach autorskich i podróżach po Polsce.
Agata Tuszyńska: Lato bez smaku przygody Agata Tuszyńska: Lato bez smaku przygody Trudno się pozbyć uczucia, że świat wali się nam na głowę. Eksplozja nastąpi za chwilę. Wszyscy to czujemy, ale z fasonem odpalamy kolejne race.
Agata Tuszyńska: Flirt z publicznością Agata Tuszyńska: Flirt z publicznością Scena, reflektory i setki oczu zwróconych w moją stronę straszyły mnie w snach. Lata później w tym pojedynku z publicznością znalazłam szczególne zadowolenie.
„Mama zawsze wraca”: Poruszający spektakl w POLIN „Mama zawsze wraca”: Poruszający spektakl w POLIN Premiera spektaklu na podstawie książki „Mama zawsze wraca” Agaty Tuszyńskiej odbędzie się w POLIN już 19 kwietnia 2022 roku, w 79. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim.

Tag: Agata Tuszyńska

Na tej stronie możesz zobaczyć wszystkie wpisy z tagiem Agata Tuszyńska.
Agata Tuszyńska: Ostatnie promienie lata Agata Tuszyńska: Ostatnie promienie lata Przełamuje się lato. Nastaje czas kolejnych wyzwań. Rekwizyty lipca i sierpnia trafią do pawlacza, gdzie doczekają – lub nie – lepszych czasów. Za rok będzie wersja XXL dzisiejszej oferty w promocji marzeń.
Marzenia wymagają odwagi Marzenia wymagają odwagi Marzenia są jak drogowskazy znaczące nasz los. Jak uskrzydlona nadzieja, pozwalająca utrzymywać się kilka centymetrów nad ziemią. Najcenniejsza wydaje mi się droga ku spełnieniu.
Agata Tuszyńska: Na to, co ważne w życiu, nigdy nie jest za późno Agata Tuszyńska: Na to, co ważne w życiu, nigdy nie jest za późno Biegiem, bo jeszcze tyle spraw, ludzi, wyjazdów, rzeczy. Bo tu, bo tam. Gonimy czas. Bez skutku. Stale jest szybszy.
Agata Tuszyńska: Moim domem jest słowo, ojczyzną polszczyzna Agata Tuszyńska: Moim domem jest słowo, ojczyzną polszczyzna Język nas stwarza, na równi z rodzinną historią, krajobrazem, w którym wyrastamy, i sposobem czerpania z pierwszych doświadczeń.
Agata Tuszyńska: Wdzięczność bycia razem Agata Tuszyńska: Wdzięczność bycia razem Spróbujmy otworzyć nową erę świątecznych spotkań, zmienić ich rytm z wykresu przedzawałowego elektrokardiogramu na prostą wdzięczność bycia razem. Bez oczekiwań, bez wymagań.
Agata Tuszyńska: Znak pamięci Agata Tuszyńska: Znak pamięci W hołdzie przynoszę im na cmentarz kwiaty, znicze lub kamyki, zależnie od nastroju. Ale jest jeszcze inny sposób ich zatrzymania – słowa. Czy nie są najtrwalsze?
Agata Tuszyńska: Ta dzisiejsza młodzież Agata Tuszyńska: Ta dzisiejsza młodzież Od tego, czy damy dzieciom narzędzia do samodzielnego myślenia, czy wyposażymy je w umiejętność rozwiązywania problemów, rozbudzimy w nich ciekawość świata i drugiego człowieka – zależy los kilku pokoleń
Sara Bernhardt, najsłynniejsza aktorka swoich czasów, w oczach Agaty Tuszyńskiej Sara Bernhardt, najsłynniejsza aktorka swoich czasów, w oczach Agaty Tuszyńskiej Sarah Bernhardt była najsłynniejszą i najbogatszą aktorką swoich czasów. Wystawa w paryskim Petit Palais opowiada jej imponującą biografię i podtrzymuje legendę, którą budowała za życia.
Agata Tuszyńska: Szczęśliwa już byłam Agata Tuszyńska: Szczęśliwa już byłam „Od dawna czułam się strażniczką zmarłych. Horyzont śmierci, dawniej niewidoczny, jest coraz bliżej. Czuję, jak zacieśnia się krąg. Czasem mnie dławi”, pisze Agata Tuszyńska o „ćwiczeniach z utraty”.
Agata Tuszyńska: Post od nienawiści Agata Tuszyńska: Post od nienawiści Internet pozwala na rzeczy i wspaniałe, i paskudne. Wyzwala poczucie bliskości, ale także przyjmuje każdą truciznę. Czasem myślę, że prowokuje jej wydzielanie i rozsiewanie.
Agata Tuszyńska: Jedz na zdrowie Agata Tuszyńska: Jedz na zdrowie Dieta owocowo-warzywna? A cóż to takiego? Bez mleka i mięsa nikt się nie wychowa, podobnie jak bez czapeczki i smoczka.
Polskie pisarki o Joan Didion Polskie pisarki o Joan Didion Agata Tuszyńska, Mira Marcinów i Sylwia Chutnik opowiadają o swojej lekturze Joan Didion.
Agata Tuszyńska: Nie oswoiłam śmierci Agata Tuszyńska: Nie oswoiłam śmierci Bardzo wcześnie nauczyłam się żyć wśród umarłych, z ich cieniami i szeptami, w kręgu ich niedokończonych losów. Pamiętanie stało się moją religią.
Agata Tuszyńska: Pozwolić sobie na radość Agata Tuszyńska: Pozwolić sobie na radość Bycie w drodze od zawsze wydawało mi się wyzwaniem i wyzwoleniem, konfrontacją z nieznanym światem i sobą nieznaną, jaka z tego spotkania się rodzi.
Agata Tuszyńska: Niech nigdy nie będą sami Agata Tuszyńska: Niech nigdy nie będą sami Nie godzę się na brutalną dominację przemocy. Intelektualnej, emocjonalnej, każdej. Żadnej.
Podcast „Słowo za słowo”, odc. 6: Z Agatą Tuszyńską o procesie twórczym w pracy pisarza Podcast „Słowo za słowo”, odc. 6: Z Agatą Tuszyńską o procesie twórczym w pracy pisarza W szóstym odcinku mojego podcastu spotykam sie z Agatą Tuszyńską, pisarką, poetką, wnikliwą obserwatorką historii.
Agata Tuszyńska: Świat powinien płakać Agata Tuszyńska: Świat powinien płakać Są słowa wsparcia dla Ukrainy. Ale jest też codzienność, odmieniana przez przypadki zakupów, lekcji, wycieczek rowerowych, wernisaży, operowych spektakli i spotkań w restauracjach.
Agata Tuszyńska: Z motyką na słońce Agata Tuszyńska: Z motyką na słońce Agata Tuszyńska o symbolicznej i życiodajnej mocy Słońca, obietnicach kanikuły i mocy wakacyjnej odnowy.
Agata Tuszyńska: Gen przygody nie ma płci Agata Tuszyńska: Gen przygody nie ma płci Byłam bardzo młoda, bezruch traktowałam jako synonim śmierci i nie istniałam bez kilku kolejnych biletów w kieszeni. Moje życie było wędrowaniem i tylko w takim przepływie – miejsc, krajobrazów, ludzi – miało sens.
Agata Tuszyńska o prawie do godnej starości Agata Tuszyńska o prawie do godnej starości Agata Tuszyńska pisze o tym, jak przyjmowana jest starość przez młodsze osoby i o prawie do godnego przeżywania ostatniego etapu życia.
Agata Tuszyńska: Poetka od sztuki tracenia, czyli o Elizabeth Bishop Agata Tuszyńska: Poetka od sztuki tracenia, czyli o Elizabeth Bishop Język map poznałam wcześniej niż jakikolwiek inny język obcy. Niezgłębiony w swoich zaszyfrowanych znaczeniach, zbliżył mnie z poetką Elizabeth Bishop, której los ułożył się w drogę.
Agata Tuszyńska: Artyści zgubieni w czeluściach życia Agata Tuszyńska: Artyści zgubieni w czeluściach życia Wydaje się, że dzisiaj jesteśmy bardziej czujni. Tropimy ślady osuwania się najbliższych w przepaść. A jednak liczba samobójstw stale rośnie.
Agata Tuszyńska: Wielki zbiorowy obowiązek Agata Tuszyńska: Wielki zbiorowy obowiązek Zachłysnęłam się tą myślą: możliwością życia znowu w demokratycznym państwie, otwartym na innych, tolerancyjnym. Czy taka Polska jeszcze istnieje?
Agata Tuszyńska: W cieniu bezpieczna, czyli o Irenie Tuwim Agata Tuszyńska: W cieniu bezpieczna, czyli o Irenie Tuwim Irena Tuwim, młodsza siostra wielkiego brata, Juliana, także poetka, wymyśliła język jednej z najpopularniejszych dziecięcych opowieści. Dała nam Kubusia Puchatka. Może po raz pierwszy i jedyny wyszła wtedy z cienia.
Agata Tuszyńska: Co zostało z Soplicowa, czyli o tolerancji Agata Tuszyńska: Co zostało z Soplicowa, czyli o tolerancji Kiedy czytałam „Pana Tadeusza”, Soplicowo lśniło mi blaskiem słońca i koiło gościnnością. Mama w tym czasie płakała, słysząc w radiu „Izrael”, „agresja” lub „piąta kolumna”.
Agata Tuszyńska: U króla na urodzinach Agata Tuszyńska: U króla na urodzinach Zatęskniłam za takim dniem wspólnego święta w moim kraju. Za celebrowaniem radości życia, w poczuciu bezpieczeństwa i wdzięczności krajowi pozwalającemu żyć, jak chcemy. Żyć, nie krzywdząc innych.
Agata Tuszyńska: Samotność – siostra buntu, źródło siły Agata Tuszyńska: Samotność – siostra buntu, źródło siły Dużo czasu spędzam sama. Nie męczę się ani nie jest mi smutno. Przeciwnie – samotność jest dla mnie źródłem siły, tej najgłębszej, dzięki której słyszymy siebie.
Agata Tuszyńska: Naprawić świat Agata Tuszyńska: Naprawić świat Będę oklaskiwać wybitnego amerykańskiego aktora Davida Strathairna, który na polskich scenach wcieli się w Jana Karskiego. Wdzięczna mu, że podjął się roli budzenia uśpionych sumień.
Agata Tuszyńska: Pełnia długich nocy Agata Tuszyńska: Pełnia długich nocy Ziąb, ale zaraz ogrzeję się w domu. Co z tymi, którzy są od niego daleko albo go stracili? Tu świąteczne choinki, dzwoneczki, jubilerzy. Tam Kijów, Chersoń, Bucza. Zimno, schrony, wojna.
Agata Tuszyńska: Starość mnie nie dotyczy Agata Tuszyńska: Starość mnie nie dotyczy Czy doświadczenie pomaga żyć dalej, a przewidywanie otwiera granice przygody? Czy może odwrotnie, rdzewieją hormony radości życia, słabnie apetyt i zanika zdziwienie?
Agata Tuszyńska: A po nas choćby potop Agata Tuszyńska: A po nas choćby potop Płomienne wezwania A. do ocalenia planety wydawały mi się nieco przesadzone, teatralne nawet. Ale to mnie, nie jej, brakło wyobraźni.
Agata Tuszyńska: Strefa wspomnień Agata Tuszyńska: Strefa wspomnień Nigdy nie miałam domku dla lalek. A i lalek zresztą niewiele. Nie marzyłam o żadnej, nawet tej z zamykanymi oczami i długimi włosami. Chciałam być dorosła, interesował mnie rzeczywisty świat.
Agata Tuszyńska: Ratunek w śmiechu Agata Tuszyńska: Ratunek w śmiechu Stefania Grodzieńska upierała się, że satyryk widzi świat inaczej. Nie przypadkiem zapytana o „osobisty kultowy przedmiot” wskazała „Obietnicę poranka” Romaina Gary’ego.
Agata Tuszyńska: Czterdzieści dni we mgle Agata Tuszyńska: Czterdzieści dni we mgle Mówiliśmy o historii nauczycielce życia. Wołaliśmy: nigdy więcej. Dzieje się. Kolejny dzień życia, kolejny dzień wojny.
Proszę czekać..